Keep Calm. It’s Only An Extra Chromosome. Ο Κοινωνικός Ρατσισμός της Ελληνικής Κοινωνίας.

Αφορμή για την ανάρτηση ήταν η πιό «δυνατή» φωτογραφία που είδα το τελευταίο διάστημα με ένα πλάσμα που εμείς οι κατα λαθος υγιείς χαρακτηρίζουμε«καθυστερημένο». 

Αντανακλαστικά, ήρθε στο μυαλό μου η έκφραση «ο Γερμανός σακάτης Σόϊμπλε» μιας και η οικονομία έχει αποτελέσει την πρώτη γραμμή στην επικαιρότητα.Το καθυστερημένο, το σπαστικό, ο σακάτης, ο μουρλός, ο στραβός, ο πρεζάκιας, ο φορέας, και σε τόσα άλλα αντίστοιχα κατηγορούμενα που γεμίζουν το πλούσιο λεξιλόγιο μας κοροιδευτικά και βαυκαλίζοντας τη ματαιοδοξία της δικής μας υγείας μέχρι να χτυπήσουν την πόρτα μας, η αντίδραση μας ως κοινωνία είναι ο αποκλεισμός και η εκμετάλευση.
Κρατικός αποκλεισμός γιατί οι δαπάνες και οι υποδομές για τους συμπολίτες μας με ανιατα προβλήματα υγείας είναι η τελευταία προτεραιότητα. Πεζοδρόμια με διαγραμμίσεις τυφλών που οδηγούν σε τοίχους και περίπτερα, κρατικά σχολεία και ιδρύματα που δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες, ανύπαρκτη και κοστοβόρα περίθαλψη, γραφειοκρατία εξευτελισμού για οτιδήποτε χρειαστεί.
Ενα κράτος που γέμισε μαϊμου συντάξεις αναπήρων σε αγαστή συνεργασία επιστημονικού –άρα και «μορφωμένου»-και κρατικού προσωπικού κατασπταταλόντας και στερόντας τα κονδύλια απο εκείνους που τα χρειάζονται. Ενα κράτος που ακόμη και σήμερα καθυστερεί για πάνω ένα εξάμηνο να δώσει συντάξεις το χρονικό διάστημα ανάμεσα στην έγκριση των επιτροπών αδιαφορώντας μέσα στη γραφειοκρατία του για τη ζωή τους την ίδια στιγμή που μειώνει τη συμμετοχή του στα φάρμακα εφ όρου ζωής που χρειάζονται.
Ενα κράτος που εμείς απαρτίζουμε και στελεχώνουμε και απλά υιοθετεί τη δική μας στάση αποκλεισμού απέναντι «στα παιδία ενός κατώτερου θεού». Κι αν το χρόνιο και ψεύτικο στερεότυπο του οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές όσων αφορά την ξενοφοβία καταρρίπτεται κάθε μέρα απο τη στιγμή που δεχτήκαμε μεταναστες, για τους κοινωνικά αποκλεισμένους δεν χρειάστηκε να υπάρξει μιας και ουδέποτε μας απασχόλησε. Και ακόμα και σήμερα που θεωρητικά το μορφωτικό μας επίπεδο έχει αυξηθεί εξακολουθεί να μη μας απασχολεί γιατί η ελληνική κοινωνία είναι πολύ πιο «άρρωστη» απο το κράτος ασθενή που οικονομικά αργοπεθαίνει. Κι αν το κράτος χρειάζεται μεταρρύθμιση εκ των βάθρων του για να σωθεί η ελληνική κοινωνία χρειάζεται μάλλον ηλεκτροσόκ. Ο οίκτος, η στιγμιαία συμπάθεια, η ντροπή σε πολλές περιπτώσεις οικογενειών υπο το φόβο της χλεύης των γύρω, δεν είναι κάτι που αφορά τους ανθρώπους με διαφορετικά χαρακτηριστικά, αλλά αντίστροφα εμάς τους ίδους απο εκείνους. Τους ανάξιους και απάνθρωπους ρατσιστές ως τη μεγαλύτερη κοινωνική συνιστώσα...