Πολιτική νοοτροπία και μεταρρυθμίσεις. Το βαλς της καταστροφής ή των χαμένων ονείρων…

Παρακολουθώντας την εικόνα του Παπανδρέου να μπαίνει εν μέσω αποθέωσης στο συνέδριο του Πασοκ από εκείνους που θα ψήφιζαν την επόμενη μέρα για την κεντρική επιτροπή στο κόμμα που συγκυβερνά, ένιωσα πως το να περιμένεις μεταρρυθμίσεις και αλλαγή πλεύσης σε αυτή τη χώρα είναι από οξύμωρο έως ουτοπικό. Όχι πως δεν ήταν αναμενόμενο. Είμαι σίγουρος πως κάτι αντίστοιχο θα συνέβαινε και στην είσοδο Καραμανλή αν έκανε σήμερα συνέδριο το άλλο συγκυβερνών κόμμα ενώ δεν θα με ξένιζε αν ακουγόταν μέσα στην παραζάλη στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το σύνθημα «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό».. Θα έλειπαν βεβαίως βασικοί πυλώνες του έργου τύπου Σκανδαλίδη -που επανέκαμψε στα πλαίσια της ανανέωσης της πολιτικής γραμμής- αλλά θα υπήρχαν εκατοντάδες πρώην πράσινοι κρατικοδίαιτοι σύνεδροι.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως στις σημερινές συνθήκες είναι μάταιο να ασχολείται κανείς με το «κλινικά νεκρό» Πασόκ. «Κλινικά νεκρό» ήταν και όταν βγήκε ο Καραμανλής ο νεότερος. Επανέκαμψε όμως με πολύ μεγάλη αύξηση δύναμης όταν βγήκε ο «λεφτά υπάρχουν» και τότε έγινε «κλινικά νεκρή» η ΝΔ. Να μην ξεχνάμε πως αυτή τη στιγμή το Πασόκ και η ΝΔ είναι μαζί κυβέρνηση με αδιαμφισβήτητο ηγέτη τον από τη διάλυση της ΠΟΛ.ΑΝ «κλινικά νεκρό» Αντώνη Σαμαρά. Ασφαλώς και οι καιροί έχουν αλλάξει και τα ποσοστά είναι πλέον μικρότερα. Πού θα οδηγηθεί όμως αυτός ο κόσμος όταν ο Σύριζα αποδειχθεί πως δεν είναι το Πασόκ του 81-88 που εκατοντάδες χιλιάδες οραματίζονται ;

Στο ίδιο το Πασόκ; Σε ένα νέο κόμμα που θα απαρτίζεται από τα κλασσικά στελέχη τύπου Παπουτσή και Σκανδαλίδη διανθισμένο με στελέχη και από άλλους χώρους αλλά της ίδιας λογικής; Στη ΝΔ του Πάνου Παναγιωτόπουλου και του Φαήλου; Μήπως σε όποιον προλάβει να εκφράσει καλύτερα τη νοοτροπία Πασόκ, τη μεγαλύτερη μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας την τελευταία τριαντακονταετεία; Ασφαλώς και το Πασόκ δεν ήταν μόνο αυτό. Ασφαλώς και στο χώρο του υπήρχαν εξαιρετικά στελέχη (Γιαννίτσης, Μπένος, Παπαδόπουλος κ.α. )που προσπάθησαν να αλλάξουν το τοπίο με μια κοινή συνισταμένη στην πορεία τους. Βρέθηκαν εκτός Πασόκ.. Ίσως γιατί ποτέ κανένα κόμμα δεν κατάφερε να εκφράσει τόσο την ελληνική κοινωνία και να συμπαρασυρθεί μαζί της σε ένα βαλς καταστροφής. Ακόμα και η ΝΔ (η πάλε ποτέ δεξιά και αντίπαλος) σε Πασόκ προσπάθησε να εξελιχθεί μετά το 81.

Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποτελούν παρελθοντολογία. Η σημερινή οριακή κατάσταση μαζί με όλα τα άλλα έδειξε ΚΑΙ το τραγικό κρατικό μόρφωμα που δημιουργήθηκε από αυτή τη νοοτροπία. Κι όμως, οι μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν, οι αλλαγές στη δημόσια διοίκηση είναι παγωμένες και μοναδικό μέλημα μοιάζει να είναι για την κυβέρνηση η επικοινωνιακή πολιτική που θα κρατήσει τους τρείς στο πολιτικό παιχνίδι αύριο. Το κράτος – ασθενής είναι σε κώμα με καρκίνο και οι γιατροί αμφιβόλου πτυχίου ασχολούνται με τις παιδικές του ασθένειες. Δαιμονοποίηση της άρσης μονιμότητας και της αξιολόγησης, εθνικιστικές ιδεοληψίες ακόμα και στις επενδύσεις, άρνηση οποιασδήποτε αλλαγής στον εκπαιδευτικό χάρτη, στροφή σε έναν ακραίο συντηρητισμό κ.ο.κ. Ένα κράτος που επαίρεται και θεωρεί βαθιές τομές δύο θεσμούς, τα ΚΕΠ και το ΑΣΕΠ, που κανονικά δεν θα έπρεπε να υπήρχαν και φανερώνουν το χάλι του μιας και οι υπηρεσίες που προσφέρουν σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος θα έπρεπε να είναι αυτονόητες χωρίς αυτά..

Κανείς μας δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Αν όμως αποτελεί τη φυσική συνέχεια του πρόσφατου παρελθόντος, και με βάση το τι έχει αλλάξει εκτός από την πτώση του βιοτικού επιπέδου σήμερα, στη διάρκεια της κρίσης, τότε το βάλς της καταστροφής θα συνεχίζεται και για όσους θέλουμε να πιστεύουμε σε ένα κράτος σύγχρονο και κοσμικό με ευρωπαϊκές αξίες θα είναι απλά το βάλς των χαμένων ονείρων.. http://www.youtube.com/watch?v=EiIzjUKe7Lc