27 Νοεμβρίου 2012

Μετά τη δόση……


Το Eurogroup τελείωσε, η περίφημη δόση των 34,4 δις καταφθάνει στις 13 Δεκεμβρίου, ενώ αναμένουμε τα υπόλοιπα 9,3 δις στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2013. Όσο και αν ο παραλογισμός μας το απαιτεί τα χρήματα ΔΕΝ χαρίζονται. Απεναντίας, επειδή το ποσό των 44δις είναι μυθώδες όχι μόνο για τα Ελληνικά αλλά για τα παγκόσμια δεδομένα, θα δοθεί με προαπαιτούμενα τη μέγιστη ισχυρή εποπτεία, τη δημιουργία ειδικού λογαριασμού κλπ. Οι παλινωδίες, η ασυμφωνία της περασμένης Τρίτης, η μεσοβέζικη λύση που επιλέχθηκε χτες, προφανώς και δεν κάνουν τους στόχους εφικτούς ή σίγουρους, ακόμα και αν ακολουθηθεί κατά γράμμα η συνταγή ή οι απαιτήσεις που φαίνονται εκ προοιμίου λανθασμένες.. Το παγκόσμιο οικονομικό κλίμα δεν μπορεί να προσφέρει σιγουριά μιας μέρας, πόσο μάλλον ορίζοντα πέραν της δεκαετίας. Ακόμα και η ίδια η ΕΕ δεν γνωρίζουμε αν θα υπάρχει στο χρονικό διάστημα αυτό. Η Ελλάδα δεν είναι το μεγαλύτερο αγκάθι. Ακολουθούν οι υπόλοιπες χώρες και όχι μόνο του νότου. Η ουσία και αυτό είναι το σημαντικό, είναι πως το χρηματοοικονομικό κομμάτι που μας αφορά και μάλιστα τόσο επιτακτικά «έκλεισε» χτες. Μόνο που αυτό δεν ήταν το τέλος αλλά η αρχή.

Από τις εκλογές μέχρι χτες το κεφαλαιώδες ζήτημα ήταν η δόση. Τα πάντα κινούνταν στο ρυθμό των αριθμών, της οικονομετρίας, και της προσθαφαίρεσης στη διαπραγμάτευση. Ακόμα και σήμερα, το μνημόνιο 3 και ο εφαρμοστικός νόμος αποτελούν δεσμεύσεις και όχι πράξεις. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί για την εφαρμογή τους; Όχι της πιστής ακολουθίας τους αλλά σε συνδιασμό με την εφαρμογή ενός σχεδίου αλλαγών όλης της κρατικής και κρατικοδίαιτης αντίληψης που μας ταλανίζει και κρατά στην υπανάπτυξη. Είναι το πολιτικό μας σύστημα φερέγγυο για να πείσει για αυτό; Θα ασχοληθεί επιτέλους με «παραγωγή» πολιτικής, αλλαγές σε όλη τη ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ του, με σχέδιο και κυρίως «πάλη» με τον «εαυτό» του ή θα επαναπαυθεί στον τον κραταιό του λαϊκισμό και στη διατήρηση των καστών που το θρέφουν ακόμα κι αν γνωρίζει το ότι είναι εφήμερες;

Τέλος, είμαστε μήπως εμείς οι ίδιοι οι πολίτες συνειδητοποιημένοι για τις υποχρεώσεις μας ή καλύτερα πιστεύουμε πως έχουμε υποχρεώσεις ή η αναζήτηση των Βαρβάρων θα συνεχίσει να προσφέρει τη λύση;

Ερωτήματα που θα απαντηθούν άμεσα και θα κρίνουν το αν θα πάμε μπροστά ή αν η επόμενη «Μεγάλη Ιδέα» του έθνους θα είναι το Μνημόνιο 4… Μόνο που τότε θα είναι ήδη αργά..

1 σχόλιο:

Ευάγγελος είπε...

Από την πρώτη στιγμή, από το 2010, μετά το πρώτο μνημόνιο, τα πάντα εξαρτιώταν από εμάς. Τώρα, μετά το μνημόνιο 3, αυτό γίνεται περισσότερο από ποτέ φανερό. Δυστυχώς, όμως, η κοινωνία είναι εκείνη κι ιδιαίτερα τα πιο αδύναμα στρώμματά της, που το διαπιστώνουν με τον πλέον επώδυνο τρόπο.

Θέλω να ελπίζω, ότι η κυβέρνηση θα απαντήσει θετικά στα ερωτηματικά σου -που είναι ερωτηματικά κι απορίες όλων μας, πιστεύω- θα κινηθεί με αποφασιστικότητα μπροστά, με έργα κι όχι στρογγυλέματα κι ωραία λόγια, εφόσον μ' αυτόν τον τρόπο θα κινητοποιηθεί και η κοινωνία, αλλά κι οι κασσάνδρες κι οι καταστροφολόγοι θα περιθωριοποιηθούν εκ των πραγμάτων.