Ελληνική Κατάθλιψη… Υπάρχει άράγε ελπίδά;

Ελληνική Κατάθλιψη : Μελλοντικός ψυχιατρικός όρος που θα αναφέρεται σε καταστάσεις λαών που η παθογένεια, η παραίτηση, και η έλλειψη συλλογικότητας χαρακτηρίζει τον κοινωνικοπολιτικό τους βίο, συνεπικουρούμενη από σημαντική μείωση του αισθήματος προσωπικής αξίας και από την επώδυνη συνείδηση της επιβράδυνσης των νοητικών διαδικασιών των πολιτών.

Κλινική Εικόνα

- Αίσθημα ενοχής και αποτύπωση στο υποσυνείδητο δυσανάλογων συλλογικών ευθυνών για την οικονομική κατάσταση, παρά την βεβαιωμένη κατασπατάληση δημοσίου χρήματος από ημετέρους και την αποδεδειγμένη ύπαρξη σκανδάλων.

- Εσωστρέφεια και ατομική περιχαράκωση σε προσωπικά μικροσυμφέροντα με σκοπό την ουτοπική και  πρόσκαιρη διατήρηση σε καθεστώς αβεβαιότητας που χαρακτηρίζεται από δόλια πολεμική εις βάρος ατόμων της ίδιας «κάστας» στην  λογική «ο θάνατος σου η ζωή μου».

- Αδυναμία κριτικής σκέψης και αποδοχή «διλημμάτων» που στερούνται όχι μόνο ύπαρξης λύσεων αλλά έστω και μακροπρόθεσμης προοπτικής.

- Αυτιστική αποδοχή ειδήσεων και μέτρων που σε υγιείς κοινωνίες όχι μόνο δεν θα γινόντουσαν αποδεκτά αλλά δεν θα υπήρχαν ούτε σε επίπεδο προτάσεων και διαλόγου.

- Σιωπηρή αποδοχή σε πρακτικές αποδημοκρατικοποίησης θεσμών και παραβίασης του συντάγματος  ως ψευδεπίγραφο αποτέλεσμα εκσυγχρονισμού μιας κοινωνίας που νιώθει υπόλογη για το κατά περιόδους αγωνιστικό παρελθόν της.

- Απουσία μνήμης

- Εξακολούθηση πίστης σε πρόσωπα και κόμματα που αποδεδειγμένα είτε δρουν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου είτε είναι ανίκανα να αλλάξουν το τοπίο.

- Αποδοχή υποθήκευσης όχι μόνο του παρόντος αλλά και του μέλλοντος των επόμενων γενιών.

- Εξωτερίκευση συμπιεσμένης οργής μόνο και κάτω από μηντιακή καθοδήγηση και πάντα υπό το «ιδεολογικό» καπέλωμα των αιτιών.

- Απουσία ταξικής συνείδησης

- Απουσία οραμάτων

- Απουσία ανθρωπισμού..

- Αποδοχή της κατάστασης ως μη αναστρέψιμης

- Μη κατανόηση του προβλήματος…

Θεραπεία

Αγνωστη.. Πειραματα σε συνθήκες εργασίας, με plαcebo εικονικής μελλοντικής ευμαρειας δεν είχαν αποτέλεσμα. Ομαδες μελετητών απο εκφραστές της νεοφιλελεύθερης ψυχαναλυτικής θεωρίας δοκίμασαν τις αντοχές μιας ολόκληρης κοινωνίας με οριακα μέτρα που συνθλίβουν τους αποδεκτούς όρους διαβίωσης χωρίς να υπαρξει αντίδραση. Τα πειραματα έγιναν σε οικογένειες και δεν χρησιμοποιήθηκαν πειραματόζωα.

Ένα περίπου χρόνο μετά την υπογραφή του περιβόητου πρώτου μνημονίου και η «κλινική εικόνα» της  Ελληνικής κοινωνίας –χρησιμοποιώντας  αυθαίρετα τον όρο-δεν παρουσιάζει απλά συμπτώματα κατάθλιψης αλλά νοσεί βαριά.  Υπαρχει αραγε ελπίδα ;;;;