21 Μαρτίου 2011

Αυγή της Οδύσσειας. Οι «ανθρωπιστικές» βόμβες ενός νομπελίστα με ελληνική συμμετοχή..


   Αυτή τη φορά τα αντανακλαστικά ήταν άμεσα..Ο βραβευμένος με Νόμπελ ειρήνης πλανητάρχης έκανε το διάγγελμα θέτοντας την ιδεολογική βάση της επιχείρησης. Ο Γάλλος πρόεδρος έσπευσε να σύρει τον ανθρωπιστικό χορό. Η Δύση συνεπικουρούμενη από τις «ανεξάρτητες» ηγεσίες του Αραβικού συνδέσμου ανέλαβε τις ευθύνες της απέναντι στο δοκιμασμένο από το δικτάτορα Λιβυκό λαό.
  Αφού εξαντλήθηκαν ΟΛΕΣ οι δυνατότητες επίλυσης, αφού ο διπλωματικός πυρετός δεν είχε αποτέλεσμα, ανέλαβαν ανθρωπιστική δράση.  Δεν έχει μεγάλη σημασία αν τη βοήθεια την προσφέρει το ΝΑΤΟ, ή αν ανέλαβαν δράση κάποιες χώρες πιο ευαίσθητες και πολιτισμένες. Το ίδιο εξάλλου συνέβη και στο ΙΡΑΚ.Ο Ιρακινός λαός απελευθερώθηκε και πλέον απολαμβάνει τη δημοκρατία και τον πλούτο του. Κάτι που είναι θέμα ημερών να συμβεί και στη Λιβύη. 
   Όπως συμβαίνει για κάθε λαό που δοκιμάζεται από στυγνούς δικτάτορες τύπου Καντάφι που ποτέ οι δυτικές κυβερνήσεις δεν έκαναν συμφωνίες και δουλειές  μαζί τους, ποτέ δεν τους δέχτηκαν με τις μέγιστες τιμές, ποτέ δεν τους θεώρησαν προνομιακούς ή ισότιμους συνομιλητές, ποτέ δεν τους πούλησαν όπλα.  
   Ο Δυτικός πολιτισμός ήταν πάντα ευαίσθητος σε θέματα δημοκρατίας και αυτοδιάθεσης. Οι Αφρικανικοί εμφύλιοι, το Παλαιστινιακό, τα πραξικοπήματα σε κράτη της Ασίας και του Ειρηνικού, το κατεχόμενο μέλος της ΕΕ, ήταν πάντα μέσα στην ατζέντα και η αγανάκτηση έκδηλη. Το Διεθνές Δίκαιο μπορεί να μην έλαμψε εκεί, αλλά μάλλον δεν συντρέχουν λόγοι επέμβασης. Όμως αν κριθεί οικονομικά συμφέρουσα η ανθρωπιστική βοήθεια θα πάει και εκεί. Βόμβες, πύραυλοι, χημικά, πυρηνικά, ένα μεγάλο καλάθι ανθρωπιστικών προϊόντων βρίσκεται πάντα στη διάθεση των λαών και των παράπλευρων απωλειών τους. 
   Η χώρα μας ασφαλώς και συμμετέχει σε αυτή την προσπάθεια. Είναι στο άρμα των δυνατών, έχει βαρύτητα στα κέντρα αποφάσεων, είναι απολύτως σύμφωνη με τη στάση του ΝΑΤΟ ή του ΟΗΕ σε ελληνικά ζητήματα, δεν έχει σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο. Είναι στο πλευρό των δυνατών όπως μέχρι πρότινος ο σύντροφος Καντάφι.
Μόνο που αν νομίζουμε, πως συμμετέχοντας είμαστε εκτός στόχου αν οι συνθήκες το «επιβάλουν» δεν είμαστε απλώς βαθιά νυχτωμένοι αλλά μάλλον ανεγκέφαλοι..

4 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο συμφωνώ και επικροτώ τις απόψεις. Αηδιάζω στην κυριολεξία με την υποκρισία μας. Το Νταρφούρ; Το ξεχάσαν βέβαια. Δεν έχει πετρέλαιο εκεί πέρα....
Στην Υεμένη; Το Κατάρ; Στην Συρία; Στην Σαουδική Αραβία;

Αντίλογος είπε...

Χριστοφορε
Χαίρομαι που συμφωνούμε. Όταν όλα έιναι όπως "χρειάζεται" δεν χρειάζονται μέτρα επιβολής.Το Διεθνές Δίκαιο έιναι πάντα ανάλογο με την οικονομική κ στρατιωτική δύναμη αυτού που το επιβάλει κ του γηγενη πλούτου αυτού που θα το δεχτεί..

ELvA είπε...

Αντιλογε, ετσι ειναι οταν χρησιμοποιει κανεις ..ανθρωπιστικες βομβες, οχι σαν τις αλλες, που ειχε ο Bush παλιοτερα που δεν ηταν καθολου...ανθρωπιστικες!
Ετσι ευκολα παιρνει κανεις...Νοbel, νομιζεις;Οσο για ''ανεγκέφαλοι'' και σ αυτη τη περιπτωση αποδεικνυεται οτι δυστυχως ετσι ειναι...

Αντίλογος είπε...

Elva μου
Ε ναι.. Τις πρώτες ανθρωπιστικές τις εγκαινίασε ο Κλίντον μαζί με τον όρο παραπλευρες απώλειες στη Γιουγκοσλαβία.Θα το παιρνε και αυτός αλλα τον έφαγε η αδυναμία στη μόνικα..