Σύριζα. Η πορεία προς το γκρεμό με όχημα τον ανέγγιχτο λαϊκισμο μας

   

  Ενάμιση χρόνο μετά ακόμα και ο πιο θερμός «οπαδός» -ναι γιατί στη χώρα μας έχουμε και τέτοιους που τους ονομάζουμε «η Βάση»- του Σύριζα είναι πλέον σίγουρος για την ανικανότητα και την έλλειψη ήθους αυτής της Κυβέρνησης.  Δεν χρειάζονται παραδείγματα. Ο βομβαρδισμός των αστοχιών, των λαθών και της ανυπαρξίας δεν είναι απλά καθημερινός αλλά έχει περιοδικότητα ωρών.  Μόνο που η περίπτωση Σύριζα δεν είναι ένας κεραυνός εν αιθρία αλλά η απολύτως φυσιολογική και νομοτελειακή συνέχεια μιας πολιτικής πορείας που η αφετηρία της ξεκινά πολύ πριν την οικονομική κρίση ή καλύτερα τη στιγμή του οικονομικού αδιεξόδου.

   Αν κάτι καταφέραμε όλα αυτά τα χρόνια με ευθύνη των κομμάτων που νέμονταν την εξουσία και  που διαγκωνίζονταν σε αυτό, ήταν η «καθεστικοποίηση» ενός άκρατου λαϊκισμού που διαπαιδαγώγησε, στελέχη, φορείς και ψηφοφόρους.  Προφανώς και οι ψηφοφόροι δεν είναι άμοιροι ευθυνών – εξάλλου ανέκαθεν πίστευα πως η πρώτη ευθύνη είναι η δική μας- αλλά αφ ενός αποτελούσαν γρανάζια του πελατειακού συστήματος, αφ ετέρου είναι πολύ απλοϊκή και άκυρη η μονοσήμαντη ευθύνη.

Ο Σύριζα απλά διέλυσε κάθε προσδοκία.

- Οικονομικά, γιατί με την «αρχοντοχωριάτικη» έως φαιδρή πολιτική διαπραγμάτευσης πέτυχε αφ ενός το να αποκλείσει κάθε άλλη επιλογή και να εμφανισθεί η υποταγή ως μονόδρομος απέναντι στην πολιτική των δανειστών που και οι ίδιοι παραδέχονται ότι δεν «βγαίνει».  Η διαφοροποίηση τους στο θέμα ελάφρυνσης του χρέους είναι εκτός από τη σημαντική τους διαφορά, υποτίθεται και η πάγια στόχευση της Κυβέρνησης.  Η άρνηση μεταρρυθμίσεων στο εσωτερικό – όπως για παράδειγμα το κλείσιμο των οργανισμών σφραγίδων του Δημοσίου ή ο εξορθολογισμός δαπανών και φορολογικού συστήματος- απλά «επέβαλε» τη συνέχιση μιας πολιτικής υπερφορολόγησης που απλά δεν βγαίνει..

- Πολιτικά, κάτι που φάνηκε από την επιλογή προσώπων της πρώτης Κυβέρνησης, γιατί έχασε εξ αρχής το ηθικό πλεονέκτημα της μή εμπλοκής του στη διακυβέρνηση της χώρας.  Η υπουργοποίηση στελεχών που είχαν ήδη εμπλακεί με άλλα κόμματα σε Κυβερνητικό έργο ήταν μια συνειδητή επιλογή του Πρωθυπουργού για δημιουργία κόμματος μακροημέρευσης. Αυτό αφ ενός απέκλειε την οποιαδήποτε ρήξη με τακτικές του παρελθόντος , αφ ετέρου τη διατήρηση του λαϊκισμού και της άθλιας αντιπαράθεσης  ως επικοινωνιακής επιλογής.

- Ηθικά γιατί πέρα από τη συνέχιση διορισμών ημετέρων χωρίς ασφαλώς να υπάρξει αλλαγή σε αξιοκρατικά κριτήρια, πέρα από την ιδεολογική «ποινικοποίηση» της αριστείας,  έφερε ένα κόσμο που πίστεψε στην αλλαγή νοοτροπίας έστω και την ύστατη στιγμή απολογούμενο  και εγκλωβισμένο για τις επιλογές του.

   Επειδή τα περιθώρια στενεύουν αποπνικτικά για την Κυβέρνηση και η επιλογή της ηρωικής ρήξης με τους δανειστές καθώς και η πόλωση στο εσωτερικό σκηνικό είναι «μονόδρομος»,  η αναπόφευκτη τακτική θα είναι μια πορεία προς το γκρεμό.  Ο Σύριζα θα πληρώσει το τίμημα και για όσα δεν ευθύνεται μιας και κατάφερε μόνος του να αποτελέσει την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για την πρότερη καθεστηκυία πολιτική τάξη ξεπλένοντας την από τις «κολάσιμες» ποινικά και μεταφορικά αμαρτίες της.  Κυρίως όμως και αυτό αφορά όλους μας, θα έχει καταφέρει να «ατσαλώσει»  ακόμα περισσότερο το λαϊκισμό, την πληγή που κατατρώει την ελληνική κοινωνία και πολιτική σκηνή μιας και παραμένει ανέγγιχτος ..