Εκλογές και Δημοσιογράφοι. Ο Βασιλιάς Πέθανε , ζήτω ο Βασιλιάς..

Βρισκόμαστε στην Τρίτη μέρα μετά τις εκλογές και έχουμε διαβάσει ήδη στον τύπο εκατοντάδες αναλύσεις για το κυριακάτικο αποτέλεσμα. Ή για την ακρίβεια, μια ίδια ανάλυση από τους σταθερούς «έγκριτους» εκφραστές της 4ης εξουσίας. Για την απελθούσα κυβέρνηση και την τραγική προεκλογική της καμπάνια, για τα σκάνδαλα που δεν τιμωρήθηκαν, για τις ευθύνες της αλαζονείας, για το Γιώργο Παπαντρέου που πέτυχε μια προσωπική νίκη και τόσα άλλα επιμέρους. Η αναπάντεχη διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα δεν άφηνε περιθώριο για αμφισβήτηση του μέχρι πρότινος λίγου Γιωργάκη. Το έργο το είχαμε ξαναδεί όταν με το ποσοστό του 2004 όταν ο λίγος Κωστάκης έγινε Κώστας. Και μέχρι την Κυριακή αποτελούσε το δυνατό χαρτί της ΝΔ από τους ίδιους πάντα.. Μετά τα αποτελέσματα, τον αδύναμο κρίκο. Ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς.. Και ασφαλώς με τη βοήθεια των έγκριτων δημοσκόπων και αναλυτών -που για άλλη μια φορά έπεσαν έξω- διαβάζουμε για τις μετατοπίσεις του εκλογικού σώματος από δεξιά προς τα αριστερά, για την πολυσυλλεκτικότητα του Γιώργου, για την ιδεολογική προσέγγιση των νέων ψηφοφόρων κλπ. Παράλληλα, για το «χαμένο κέντρο» του άλλοτε επίσης πολυσυλλεκτικού Κώστα και τόσα άλλα που το μόνο που αποσκοπεί είναι να διατηρήσει τη δική τους θέση ως αλάθητων κριτών των πάντων. Η μεγαλύτερη αλήθεια αυτών των εκλογών είναι πως ο απελθών πρωθυπουργός πρόδωσε το όραμα που είχε εμπνεύσει. Γιατί μετά την περίοδο του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ο μόνος αρχηγός που πίστεψαν σε αυτόν όχι μόνο οι οπαδοί του αλλά όλοι οι έλληνες. Όχι ότι θα κάνει τη χώρα παράδεισο. Αλλά ότι είχε όλα εχέγγυα να βάλει ένα τέλος στο παλιό κυβερνο-κομματικό ρουσφετολογικό σύστημα. Γιατί είχε να κυβερνήσει μόνο για την υστεροφημία του και να αποδείξει πως δεν είναι πρωθυπουργός λόγω του επωνύμου του. Και επειδή απέτυχε καταποντίστηκε. Όχι για αυτά που έκανε ,αλλά για αυτά που δεν έκανε. Και όταν προδίδεις την εμπιστοσύνη κάποιου που σε πιστεύει αυτός σε τιμωρεί. Ο νέος πρωθυπουργός ξεκινά από την ίδια αφετηρία, τα ίδια εχέγγυα, και λόγω της αποτυχίας του προκατόχου του, με ακόμα μικρότερες προσδοκίες. Αν πετύχει η όχι θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Αν προσπαθήσει, ανεξαρτήτως ιδεολογιών και ιδεοληψιών θα πάρει και αυτός τη δεύτερη ευκαιρία του. Τα υπόλοιπα, όχι πως δεν έχουν βάση, αλλά είναι αναλύσεις για να γεμίζουν τον τηλεοπτικό χρόνο και τις εφημερίδες τους. Και για να χαϊδεύουν τα αυτιά της λεγόμενης σταθερής κομματικής βάσης που ευτυχώς με τα χρόνια συρρικνώνεται..
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ