Κομμα Εκκλησιας...Ως Πότε ;

"Οι επισκέψεις των υποψηφίων είναι πολλές σε ενοριακούς ναούς και όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι της ΝΔ φροντίζουν «να χαϊδεύουν τα αφτιά» των ιερέων και των πιστών. «Εγώ το έχω πει σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς:Μη βάζετε τα χέρια σας στην εκκλησιαστική περιουσία γιατί θα τα κάψετε» προειδοποίησε προ ημερών ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος, τη βοήθεια του οποίου επιζητούν όλοι οι υποψήφιοι στη συμπρωτεύουσα. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», στους περισσότερους νομούς οι μητροπολίτες δίνουν γραμμή για συγκεκριμένους υποψηφίους που έχουν στενή σχέση με την Εκκλησία." Πηγή :Το Βήμα
Το όλο ζήτημα δεν έχει να κάνει με αυτή καθ αυτή τη δήλωση του κατά τα άλλα γραφικού Άνθιμου. Εξ άλλου ο συγκεκριμένος Μητροπολίτης πάρα πολλές φορές μας έχει συνηθίσει σε «κορόνες» παρέμβασης στην πολιτική ζωή με “ειδίκευση” στα εθνικά θέματα. Η σοβαρότητα του ζητήματος έχει να κάνει με το ότι η προειδοποίηση της δήλωσης είναι πέρα για πέρα πραγματική. Και δεν έχει να κάνει μόνο με τη φορολόγηση της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας αλλά με την παρέμβαση της εκκλησίας στην πολιτική ζωή του τόπου. Φαινόμενο όχι καινούργιο ασφαλώς μιας και τόσο άμεσα, όσο και μέσω των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων (βλ. ΖΩΗ) η ιεράρχες μας ανέκαθεν επηρέαζαν τα πολιτικά μας δρώμενα. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια, και μετά την άνοδο του λαϊκιστή Χριστόδουλου (και την τόσο μεγάλη προβολή του από τα ΜΜΕ) η παρέμβαση έγινε απλά λιγότερο συγκαλυμμένη. Η επίδειξη ισχύος του «κόμματος της εκκλησίας» με αφορμή το ζήτημα των ταυτοτήτων αντί να θορυβήσει τους πολιτικούς μας ταγούς ,αντίθετα τους οδήγησε όλο και περισσότερο στο να πλησιάσουν τη μεγάλη δεξαμενή ψήφων. Και μπορεί η ΝΔ και το ΛΑΟΣ να θεωρούν δικό τους το χώρο της «Δεξιάς του Κυρίου» που έλεγε και ο μακαριστός, αλλά από τον κανόνα δεν έχουν ξεφύγει και αρκετοί πολιτευτές και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που φωτογραφίζονται στα φυλλάδια τους με Παπάδες και Μητροπολίτες φοβούμενοι το πάθημα Σημίτη και το κόστος του κόμματος από την ανούσια κόντρα. Εξάλλου ουδέποτε και κατά τη δική τους διακυβέρνηση δεν κόντραραν ουσιαστικά το μεσαιωνικό φαινόμενο του «σύγχρονου και έμμεσου παποκαισαρισμού». Ακόμα και τα κόμματα της Αριστεράς που η θέση τους είναι υπέρ του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας ,μιας και θεωρούν πως δεν έχουν κέρδος από μια κατά μέτωπο επίθεση και η δεξαμενή δεν θα τους προσδώσει κομματικά οφέλη, δεν θεωρούν μείζον ζήτημα στην ατζέντα τους την απεμπλοκή από τον εναγκαλισμό. Ως κοινωνία όμως που ονειρευόμαστε την πρόοδο ως πότε θα δεχόμαστε το πλέγμα Κράτους – Εκκλησίας ; Ως πότε θα πληρώνουμε μέσω δημοσίου τους μισθούς των Ιερωμένων ; Ως πότε θα έχουμε Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ; Ως πότε η Εκκλησιαστική περιουσία θα διέπετε από διαφορετική νομοθεσία από εμάς τους πολίτες ; Πότε τελικά θα τοποθετήσουμε ως κράτος και ως κοινωνία την υπόθεση της πίστης και του δόγματος στην πραγματική τους υπόσταση. Η πολιτική κατάσταση και οι συμπεριφορές που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα μας στηρίζονται στην αποφυγή του λεγόμενου κομματικού κόστους. Μόνο που το κόστος που πληρώνουμε ως κοινωνία από την υπάρχουσα κατάσταση είναι τεράστιο. Όχι μόνο για να ξεφύγουμε από τον αναχρονισμό, αλλά εν τέλει για την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

Tweet