Κτίσμα Ζωοδόχου Πηγής 9 Ένα ακόμα χαμένο στοίχημα μιας αφιλόξενης πόλης..

Ζωοδόχου Πηγής 9. Μια ταμπέλα που πρέπει να πλησιάσεις για να διαβάσεις αναφέρει πως εκεί ο Κάρολος Κουν έκανε πρόβες δημιουργώντας το Θέατρο Τέχνης. 

Αντιγράφω από τη βιογραφία του Κάρολου Κουν: "Κατά την περίοδο της Κατοχής (1942), ο Κουν μαζί με μαθητές της σχολής, όπως τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, τον Λυκούργο Καλλέργη, τον Παντελή Ζερβό και άλλους, ξεκίνησαν πρόβες σε ένα μικρό δωμάτιο στην οδό Ζωοδόχου Πηγής 9 για την ‘‘Αγριόπαπια’’ του Ίψεν. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, οι καιροί ζοφεροί, όμως όλοι μαζί ένιωθαν πως δημιουργούσαν κάτι που θα αναζωπύρωνε την κοινή τους πίστη και ελπίδα σε ένα καλύτερο μέλλον, σε ένα καλύτερο αύριο." 

Ένα υπέροχο κτίσμα του 1926 που σου μαγνητίζει το βλέμμα καθώς περπατάς, "φωνάζει" για τη χαμένη του αίγλη μέσα από την εγκατάλειψη του. Μια ρωγμή του χρόνου στα στενά της Αθήνας που κανένας οργανισμός ή Υπουργείο δεν φρόντισε -όπως και για τόσα αλλά- να αξιοποιήσει συνδέοντας το παρελθόν με το σήμερα και το μέλλον αυτής της πόλης. Μιας υπέροχης Αθήνας που οι κάτοικοι & οι φορείς εγκατέλειψαν το παρελθόν της, έκοψαν το νήμα της συνέχειας και την έκαναν αφιλόξενη για αυτόν ακριβώς το λόγο. Γιατί δεν αγάπησαν ποτέ την ιστορία της και δεν έμαθαν να τιμούν τη χαμένη της αίγλη..Θυμάμαι κάποτε είχα διαβάσει κάπου πως το πρόβλημα της Αθήνας ήταν η βίαιη τόσο σε χρόνο όσο και σε συνθήκες υπερμεγέθυνση της που είχε ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι της να μην αστικοποιηθούν αλλά να νιώσουν ως μετανάστες μακριά από τον τόπο τους, το χωριό, το νησί τους. Αυτό ίσως θα μπορούσε να αποτελέσει μια δικαιολογία για τις πρώτες γενιές. Σήμερα όμως και μετά την ευμάρεια των προηγούμενων δεκαετιών είναι μάλλον αποτέλεσμα έλλειψης αστικής κουλτούρας. Η αλλιώς το χαμένο στοίχημα ενός πολιτισμού που καταρρέει..