Το δέντρο των «αθλίων»..

  Χριστούγεννα. Και η πλατεία Συντάγματος δεν έχει δέντρο.. Οι Αθηναίοι είμαστε «έξαλλοι» με την κατάντια της πόλης. Τι μιζέρια θεέ μου. Μέχρι και τα Τίρανα έχουν. Πριν κάποια χρόνια ήμασταν και πάλι «έξαλλοι». Υψώναμε τότε το «διάσημο» Αβραμοπουλικό ψηλότερο δέντρο της Ευρώπης με στολισμό ΔΕΗ για να γιορτάζουν οι Αλβανοί και οι Πακιστανοί τον ερχομό της πρωτοχρονιάς με τα λεφτά μας… Τι κίτς και τι σπατάλη.. Κάπου στο ενδιάμεσο το δέντρο του Συντάγματος αποτέλεσε στο «αρρωστημένο» μας μυαλό και  απόδειξη της «αντίστασης» μας απέναντι στο  κράτος και ίσως και τον καπιταλισμό που είμαστε σίγουροι ότι συμβολίζει. Και απολαμβάναμε τότε τη θέα του να καίγεται.. Εξάλλου κατά παράφραση του τίτλου της γνωστής ταινίας, «Τα όμορφα δέντρα, όμορφα καίγονται» και τι πιο όμορφο από το κάψιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου..Εντάξει είναι πιο όμορφα τα δέντρα που κάηκαν στην πρώην «δασική» περιοχή που είχαμε οικόπεδο αλλά αυτό το ζήτημα είναι εκτός χριστουγεννιάτικου θέματος.  Στην πορεία είχαμε το δέντρο που για φάτνη είχε μια διμοιρία με ΜΑΤ.  Ενδεχόμενος θα ήταν μια αξιόλογη προσέγγιση ενός σουρεαλιστικού εκθέματος στην Tate Modern αλλά έχω ακόμα τις αμφιβολίες μου για το κατά πόσον στη σκέψη των αρχών ήταν η εικαστική προσέγγιση παρ ότι είμαστε πολίτες ιδεολογικά συνειδητοποιημένοι, αντιστασιακοί και με μεγάλη έμφαση στην καλλιέργεια της αισθητικής μας. Αυτής  που μας χαλάνε οι άστεγοι της πλατείας Κλαυθμόνος και του Συντάγματος και σπεύσαμε να τους απομακρύνουμε. Η υπαιτιότητα εξάλλου είναι δική τους. Ας έδιναν 10 ευρώ να νοικιάσουν μια στολή Αϊ Βασίλη και ας καθόντουσαν. Δέκα ευρώ ΟΛΟΙ έχουμε και στο κάτω κάτω κάτι πρέπει να κάνουμε ώστε να γίνει η πόλη μας δημοφιλής χειμερινός τουριστικός προορισμός σε περίοδο κρίσης. Η ύπαρξη ή όχι του δέντρου εξάλλου έχει μεγαλύτερη αξία από την ύπαρξη τους για αυτό και αποτελεί πιο φλέγον ζήτημα από την απομάκρυνση τους.  

   Δεν μας πείραξε εξάλλου καθόλου και η πρωτοβουλία να κρύψουμε ή να «αξιοποιήσουμε» εορταστικά τα εκατοντάδες κλειστά μαγαζιά του κέντρου. Το ότι κάποιοι από αυτούς που έκλεισαν είναι σήμερα άνεργοι, μιας και είχαν ΤΕΒΕ δεν δικαιούνται καν ταμείο ανεργίας, και πολλοί από αυτούς δεν θα καταφέρουν όχι δώρο στα παιδιά τους να πάρουν αλλά ούτε καν το χριστουγεννιάτικο τραπέζι να εξασφαλίσουν,  δεν είναι κάτι που πρέπει να μας χαλάσει την γιορτινή μας πραγματικότητα.  Την έχουμε ανάγκη σε μέρες κρίσης. Εξάλλου το χρέος μας θα το κάνουμε. Θα αφήσουμε το ευρώ μας στον κιθαρίστα της Ερμού που θα παίζει τα κάλαντα, θα δώσουμε παραπάνω φιλοδώρημα στο σερβιτόρο, θα πάρουμε τηλέφωνο για ευχές τον πρώην συνάδελφο που στον υπέρ πάντων αγώνα επιβίωσης μας του σκάψαμε το λάκκο για να «σωθούμε», θα κουνήσουμε το κεφάλι συγκαταβατικά στο ρεπορτάζ της tv για τους «άθλιους» των Αθηνών που τρέφονται με συσσίτια λίγο πριν αλλάξουμε κανάλι γιατί είναι Χριστούγεννα και το κλίμα πρέπει να είναι εορταστικό.  Το κλίμα που δεν αφορά ένα πολύ τεράστιο πλέον κομμάτι συνανθρώπων μας που είναι άνεργοι, που έβαλαν λουκέτο, που χρωστούν, που χάνουν το νόημα της ζωής τους πασχίζοντας να περισώσουν ένα ίχνος αξιοπρέπειας που ποδοπατούμε καθημερινά γιατί αρνούμαστε να κατανοήσουμε πως η δική μας ευημερία περνάει μέσα από την ευημερία του διπλανού μας. Αυτού που χαρακτηρίζουμε «άθλιο» μέσα στην αθλιότητα μας. Αλλά είπαμε.. Έχουμε το δέντρο να ασχοληθούμε..