Κομματική συναίνεση. Η ¨μοντέρνα” γραμμή αμυνας του δικομματισμού

Χτες το βράδυ, λίγο μετά τις επαφές του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς και λίγο πριν το σκηνοθετημένο δραματικό διάγγελμα, πληροφορηθήκαμε την συναίνεση των δύο κομμάτων εξουσίας –και του πάντα πρόθυμου καιροσκοπικού και media κoυ Λαος- απέναντι στην κρισιμότητα της κατάστασης. Τα mediα, έχοντας προηγουμένως φροντίσει επί τριμήνου να μας καταστήσουν σαφές το μέγεθος του προβλήματος, τόνισαν την ωριμότητα του πολιτικού κόσμου μπροστά στην οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Η χθεσινή συναίνεση όμως δεν άφορα την οικονομία άλλα αποτελεί τη γραμμή άμυνας των κομμάτων εξουσίας με σκοπό τη δική τους αυτοσυντήρηση και το μη καταλογισμό ευθυνών. Γιατί η σημερινή οικονομική κατάσταση είναι αποκλειστικό αποτέλεσμα των δικών τους αποτυχημένων πολιτικών που φρόντιζε στη δημιουργία πελατειακών σχέσεων κατασπαταλώντας, και όχι τη δημιουργία ανάπτυξης προβλέποντας. Φοβόμαστε τη χρεοκοπία στην οικονομία ενώ έχουμε ήδη χρεοκοπήσει ως κοινωνία και ως κράτος. Χωρίς μηχανισμούς, χωρίς όραμα, με αποτυχημένο σύστημα υγείας, με υποβαθμισμένη παιδεία, με πλήρως αποτυχημένη εξωτερική πολιτική, με πλήρη απουσία από οτιδήποτε καινοτόμο, δημιούργησαν ένα κράτος αντίστοιχο με τα διεφθαρμένα κομματικά ιερατεία τους. Η συναίνεση αποτελεί το τελευταίο χαρτί του πολιτικού διπολικού συστήματος στο να μετατραπεί το “γιατί” και το ποιος “φταίει”, σε αθώωση και λήθη, και καταμερισμό των βαρών σε όλους και όχι στους υπαίτιους. Εμείς, που ασφαλώς και είμαστε συνυπεύθυνοι μιας και με τη δική μας ψήφο και ανοχή εκλέγονται όλα αυτά τα χρόνια, παρακολουθούμε το έργο, καλούμαστε να πληρώσουμε το λογαριασμό, και να δώσουμε και τη δική μας συναίνεση. Έξαλλου ανέκαθεν μας θεωρούσαν πρόβατα. Μόνο που τώρα βαδίζουμε “επί σφαγή”..