Ο Ισραηλινός φασισμός και η παγκόσμια κοινωνία των "παράπλευρων απωλειών"..

Η επίθεση των Ισραηλινών κομάντο στην ανθρωπιστική βοήθεια δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια άλλη ακόμα θηριωδία του Ισραηλινού κράτους εις βάρος αμάχων. Για την ακρίβεια, ενός φασιστικού καθεστώτος που αγνοεί επιδεικτικά όχι μόνο το διεθνές δίκαιο, όχι μόνο τα δικαιώματα του γηγενή Παλαιστινιακού λαού, αλλά και την ίδια την αξία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Πολιτική που στηρίζεται στο πανίσχυρο οικονομικά αλλά και πολιτικά ισραηλινό λόμπυ των ΗΠΑ δημιουργώντας μύθους και προπαγάνδα. Μύθους για την οικονομική παντοδυναμία των «εβραίων που κινούν τα νήματα» σε όλο τον κόσμο, και προπαγάνδα πως κάθε αντίδραση για την κατοχή και το σύγχρονο απαρτχάιντ που έχει επιβάλει το πανίσχυρο στρατιωτικά ισραηλινό κράτος, προέρχεται από αντισημιτισμό. Μιας ηγεσίας που στο όνομα αυτών που υπέστη ο ισραηλινός λαός δημιούργησε ένα αίσθημα ενοχής στον υπόλοιπο κόσμο για τη θηριωδία του ολοκαυτώματος από τους Ναζί, τη μεγαλύτερη ντροπή στη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία. Ο φασισμός όμως δεν χαρακτηρίζει λαούς αλλά ηγεσίες και πολιτικές.
Η σκληρή πραγματικότητα είναι πως ολόκληρη η «παγκόσμια πολιτισμένη κοινωνία» και οι οργανισμοί που υπερασπίζουν τη νομιμότητα και το δίκαιο, μετρούν την ανθρώπινη ζωή και «βαφτίζουν» τους θύτες και τα θύματα, τους εγκληματίες πολέμου και τους αγωνιστές, τις πράξεις και τις πολιτικές, αναλόγως με την οικονομική δύναμη και παρουσία. Μέτρα και σταθμά με μόνο γνώμονα το χρήμα. Λαοί που οι ζωές τους δεν έχουν τη ίδια αξία αλλά βαφτίζονται ως «παράπλευρες απώλειες» σε ένα διαρκή πόλεμο δολαρίων. Οι παλαιστίνιοι, οι ιρακινοί, χτες οι σέρβοι, αλλά και εκατομμύρια αδυνάτων υποταγμένων στη μοίρα τους, σε ένα κόσμο που ποτέ δε βρήκε το σωστό δρόμο και συνεχίζει να πορεύεται προς το χάος. Και που δυστυχώς το “καράβι για τη Γάζα” δεν είναι το τελευταίο...